Villa Bakkum is ingebed in het bosrijke duinlandschap. Midden tussen de bomen aan de rand van Natura 2000 gebied Kennemerland steken de drie gebouwvleugels van het woonhuis het landschap in. Elke poot van een onregelmatige driehoek herbergt een functie: de woonruimte, de eetruimte en de werkruimte. In het centrum ligt de driehoekige hal met een daklicht en het trappenhuis. Vanuit daar is elke ruimte zichtbaar en kunnen de slaapvertrekken op de eerste etage worden bereikt.
beelden
De villa en het landschap zijn met elkaar vervlochten. Vanuit de woonvleugel is door de grote pui en via de buitenruimte de werkvleugel zichtbaar. Dit maakt de bosrijke omgeving sterk aanwezig in elke ruimte. Grote schuifdeuren aan de achterzijde van de villa zorgen voor een buitenverbinding tussen de verschillende leefruimtes. De tuin vormt zodoende een landschapskamer en wordt een integraal onderdeel van het woonhuis. Dit principe schept een zeer ruimtelijke en rijke beleving.
De daken van de gebouwvleugels zijn aan de uiteinden laag en lopen op richting de centrale hal, waardoor het geheel een zadeldak krijgt. Dit versterkt de relatie met de omliggende bebouwing, terwijl de villa toch zijn eigen karakteristieke uitstraling heeft. De houten dakconstructie is goed zichtbaar in de slaapkamers.
Het interieur is strak en minimalistisch. Grote stalen schuifdeuren verdwijnen in dubbele wanden. Onderdorpels van kozijnen zijn weggewerkt in de vloer.
De buitengevel aan de boszijde is in Meranti hout uitgevoerd. Voor de andere gevels is een nieuw baksteenverband ontworpen met een sterk horizontaal reliëf. Het patroon is per laag afwisselend staand, liggend en in tegelverband gemetseld. De horizontale baksteenbanen verspringen naar voren en achteren. Op de hoeken ontstaat een onregelmatige karteling van de gevel. Schaduwwerking laat het gebouw steeds van expressie veranderen. In de winter blijft de sneeuwop de baksteenranden liggen.
